ΔΕΠ-Υ: Κατανοώντας τη Διαταραχή και Στρατηγικές για Αποτελεσματική Αντιμετώπιση

Άννα Μοντσενίγου kidsnewslatter@gmail.com 

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ) είναι μια από τις πιο συχνές νευροαναπτυξιακές διαταραχές στα παιδιά. Επηρεάζει τη συγκέντρωση, την οργάνωση και τη συμπεριφορά, προκαλώντας προκλήσεις τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολικό περιβάλλον.

1. Συμπτώματα της ΔΕΠ-Υ

Η ΔΕΠ-Υ εκδηλώνεται διαφορετικά από παιδί σε παιδί, αλλά συνήθως περιλαμβάνει:

• Έλλειψη προσοχής: Δυσκολία συγκέντρωσης σε λεπτομέρειες, εύκολη απόσπαση από εξωτερικούς περισπασμούς, δυσκολία ολοκλήρωσης καθηκόντων.
• Υπερκινητικότητα: Ακατάπαυστη κίνηση, αδυναμία να καθίσουν ακίνητα, ιδιαίτερα σε συνθήκες που απαιτούν ηρεμία.
• Παρορμητικότητα: Απότομες αντιδράσεις, δυσκολία να περιμένουν τη σειρά τους, διακοπή άλλων όταν μιλούν.

Η αναγνώριση αυτών των συμπτωμάτων είναι το πρώτο βήμα για την κατανόηση των αναγκών του παιδιού

2. Η σημασία της διάγνωσης

Η διάγνωση της ΔΕΠ-Υ είναι ένα κρίσιμο βήμα για την κατανόηση και τη στήριξη του παιδιού. Απαιτεί τη συνεργασία ειδικών, όπως παιδοψυχολόγων, παιδοψυχιάτρων και εκπαιδευτικών, οι οποίοι αξιολογούν τη συμπεριφορά και την ανάπτυξη του παιδιού.

Η διαδικασία περιλαμβάνει:Η διαδικασία περιλαμβάνει:

• Συλλογή πληροφοριών: Οι ειδικοί ζητούν αναλυτικές πληροφορίες από τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς για τη συμπεριφορά του παιδιού σε διαφορετικά περιβάλλοντα.
• Παρατήρηση και αξιολόγηση: Χρησιμοποιούνται τυποποιημένα εργαλεία, όπως ερωτηματολόγια και κλίμακες αξιολόγησης, για να διαπιστωθεί αν τα συμπτώματα πληρούν τα κριτήρια της ΔΕΠ-Υ.
• Αποκλεισμός άλλων αιτιών: Εξετάζεται αν άλλες συνθήκες, όπως μαθησιακές δυσκολίες, άγχος ή διαταραχές ύπνου, επηρεάζουν τη συμπεριφορά του παιδιού.

Η έγκαιρη διάγνωση είναι σημαντική γιατί:

• Βοηθά στην κατανόηση της πηγής των δυσκολιών του παιδιού.
• Επιτρέπει την άμεση παρέμβαση με στρατηγικές που προσαρμόζονται στις ανάγκες του.
• Μειώνει τον κίνδυνο αρνητικών εμπειριών, όπως η σχολική αποτυχία ή η χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Οι γονείς που παρατηρούν συμπτώματα πρέπει να αναζητήσουν βοήθεια χωρίς καθυστέρηση. Η συνεργασία με ειδικούς προσφέρει πολύτιμη καθοδήγηση και στήριξη για την αντιμετώπιση της ΔΕΠ-Υ.

3. Στρατηγικές στο σπίτι

Οι γονείς παίζουν καθοριστικό ρόλο στη στήριξη του παιδιού με ΔΕΠ-Υ. Ακολουθούν μερικές πρακτικές συμβουλές:

• Δημιουργήστε μια σταθερή ρουτίνα: Καθιερώστε συγκεκριμένες ώρες για δραστηριότητες, όπως το διάβασμα, το παιχνίδι και ο ύπνος.
• Διαχωρίστε τα καθήκοντα σε μικρά βήματα: Με αυτόν τον τρόπο, το παιδί θα μπορεί να εστιάσει καλύτερα σε κάθε στάδιο.
• Επικοινωνήστε με θετικό τρόπο: Ενθαρρύνετε το παιδί σας με επαίνους για τις προσπάθειές του, αντί να εστιάζετε στις δυσκολίες του.
• Δώστε χρόνο για εκτόνωση: Η σωματική δραστηριότητα βοηθά τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ να διοχετεύσουν την ενέργειά τους.

4. Στρατηγικές στο σχολείο

Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να κάνουν τη διαφορά στη σχολική ζωή ενός παιδιού με ΔΕΠ-Υ:

• Διαφοροποιημένη διδασκαλία: Χρησιμοποιήστε διαδραστικές δραστηριότητες που κρατούν το ενδιαφέρον του παιδιού ζωντανό.
• Μείωση περισπασμών: Τοποθετήστε το παιδί σε σημείο της τάξης με λιγότερους εξωτερικούς θορύβους.
• Καθιερώστε ξεκάθαρους κανόνες: Εξηγήστε τους κανόνες με σαφήνεια και επαναλάβετε τους όταν χρειάζεται.
• Δώστε ευκαιρίες κίνησης: Ενσωματώστε μικρά διαλείμματα για κίνηση στη διάρκεια του μαθήματος.

5. Μύθοι και αλήθειες για τη ΔΕΠ-Υ